Resuscytacja noworodka i niemowlęcia.


Spora część poradników pierwszej pomocy skoncentrowana jest na udzielaniu pomocy dorosłym. Można odnieść nieodparte wrażenie, że najmłodsza grupa poszkodowanych jest dyskryminowana.

Noworodkiem w niniejszym opracowaniu określa się dziecko do 1 miesiąca życia. Niemowlę to dziecko od 1 miesiąca do 1 roku życia. W przypadku oceny grupy wiekowej Europejska Rada Resuscytacji nie zajmuje stanowiska z podziałem postępowania na noworodki i niemowlęta.

Preferowana przez ERC sekwencja oddechów zastępczych i uciśnięć w porównaniu z poprzednimi wytycznymi stanowi znaczne uproszczenie. Dla osób udzielających pierwszej pomocy uproszczenie polega na stosowaniu sekwencji jak u dorosłych: 2 oddechy i 30 uciśnięć jeśli ratownik jest sam oraz sekwencji 2:15 jeśli jest dwóch ratowników.

Artykuł 1464
Nie jest błędem stosowanie którejkolwiek sekwencji przez jedną czy dwie osoby. Istotne jest jak najszybsze podjęcie działań. Miejscem uciskania mostka jest 1/3 dolnej jego części lub wyznaczyć punkt uciskania powyżej miejsca gdzie łączą się łuki żebrowe - na szerokość palca powyżej miejsca połączenia żeber.

Artykuł 1464
Dla jednego ratownika preferowaną metodą uciskania mostka są dwa palce. Dla dwóch ratowników, bardziej efektywna metoda dwóch kciuków z podłożeniem pod plecy dziecka palców.

Podłożenie palców pod plecy wspomaga udrożnienie dróg oddechowych. Podobny efekt może uzyskać jeden ratownik podkładając pod plecy dziecka twardy materiał o grubości ok. 1,5-2cm np. książkę. Powyższe metody są wspólne dla pierwszej pomocy jak i dla RM KSRG.

Postępowanie w pierwszej pomocy:

1. Zabezpiecz się - załóż rękawiczki;

2. Oceń sytuację. Oceń zagrożenia dla Ciebie i poszkodowanego/chorego;

3. Oceń stan poszkodowanego/chorego:

4. Oceń przytomność i wrażenie ogólne.

a. Noworodki i niemowlęta nie dopowiedzą na pytania. Oceń reakcję na głos na podstawie zwrotu oczu w kierunku mówiącego, obecności spontanicznego wydawania dźwięków - gaworzenia, płaczu, itp.


b. Jednocześnie oglądając sprawdź kolor skóry. Sina lub blada skóra wskazuje na wystąpienie zaburzeń ze strony układu oddechowego i/lub krwionośnego.


c. Oceń napięcie mięśniowe. Brak napięcia mięśni może być objawem braku przytomności.


d. Oceń reakcję na dotyk. Dotykiem podrażnij stopę lub dłoń dziecka - oczekuj reakcji poruszenia palcami. Możesz także sprawdzić reakcję obronną oka delikatnie dotykając rzęs. Dziecko powinno zaciskać powieki.

Jeśli brak reakcji, dziecko jest nieprzytomne. Wezwij pomoc!

5. Oceń oddech: Sprawdź jamę ustną pod kątem obecności ciała obcego. Jeśli nie było urazu odegnij głowę ku tyłowi. W przypadku urazu wysuń żuchwę. Następnie pochyl się nad ustami i nosem dziecka.

a. Staraj się wyczuć policzkiem strumień wydychanego powietrza;

b. Staraj się wysłuchać szmer towarzyszący oddychaniu;

c. Obserwuj czy porusza się klatka piersiowa dziecka;

Jeśli brak oddechu lub w Twoim przekonaniu oddech jest nieprawidłowy i nie wystarcza na przeżycie: Wezwij pomoc i rozpocznij resuscytację oddechową!

6. Wykonaj 5 wstępnych oddechów ratowniczych. Udrożnij drogi oddechowe w opisany wyżej sposób i obejmij usta i nos dziecka swoimi ustami. Podaj wdech w ilości nie większej niż do chwili gdy uniesie się klatka piersiowa dziecka. Każde podanie wdechu powinno trwać ok. 1 - 1,5sek.

W takcie podawania oddechów staraj się wyczuć czy przynoszą skutek w postaci wzbudzenia spontanicznego oddechu u dziecka;

7. Skontroluj obecność tętna. U dzieci do 1 r.ż. Obecność tętna sprawdza się na wewnętrznej części ramienia. Jeśli brak tętna lub tętno